dziecko krzywi stopę do środka cwiczenia

gdy dziecko częściej korzysta tylko z jednej rączki np.podczas chwytania zabawek lub chwyta jedną stopę, gdy dziecko krzyżuje nóżki np.w leżeniu na plecach, gdy dziecko ustawia stopę do wewnątrz, gdy dziecko zaciska, podkurcza paluszki u stóp, gdy dziecko podczas obrotu z pleców na brzuch odgina głowę lub tułów Mann Mit Säge Sucht Frau Mit Wald. Biegacze to też ludzie i choć podczas wielu treningów wystawiamy swoje ciaÅ‚a na nieznane innym przeciążenia, to z „szarymi Kowalskimi” Å‚Ä…czy nas jedno – do lekarza idziemy dopiero, gdy nie widzimy już Å›wiateÅ‚ka na koÅ„cu tunelu albo zagryzÅ‚ nas rekin czy Zerwanie, zÅ‚amanie, poważne skrÄ™cenie, takie wypadki wywoÅ‚ujÄ… w nas strach, ale już mniejsze kontuzje „trzeba zabiegać”. Niestety, tego typu podejÅ›cie z czasem siÄ™ na nas mÅ›ci i dotyka najbardziej niespodziewanych rejonów naszego ciaÅ‚a. Wówczas uczymy siÄ™ szacunku do rozgrzewki, rozciÄ…gania i dobrej techniki. By jednak wyprzedzić takie sytuacje, zamiast na nie reagować, trzeba o tych elementach treningu pomyÅ›leć znacznie wczeÅ›niej. By Wam to uÅ‚atwić, przedstawiamy ćwiczenia, które pomogÄ… Wam zadbać o części ciaÅ‚a zaniedbywane notorycznie – o nasze stopy. 26 koÅ›ci, 33 stawy oraz przeszÅ‚o 100 Å›ciÄ™gien, mięśni i wiÄ™zadeÅ‚ – tak w liczbach wyglÄ…dajÄ… zwieÅ„czenia naszych koÅ„czyn dolnych. Liczba kontuzji, które mogÄ… nawiedzić nasze stopy prezentuje siÄ™ niemniej okazale, a mimo to ich rozgrzewka przed bieganiem to najczęściej kilka obrotów w obie strony (jeżeli w ogóle siÄ™ rozgrzewamy). DolegliwoÅ›ci w tej sferze mogÄ… siÄ™ jednak znaczÄ…co odbić nie tylko na naszym bieganiu, ale także na postawie na co dzieÅ„, dlatego powinniÅ›my wiÄ™cej uwagi poÅ›wiÄ™cać naszym Å‚Ä…cznikom z ZiemiÄ…. Prezentowane w tym artykule ćwiczenia stóp podzielimy na wzmacniajÄ…ce i rozciÄ…gajÄ…ce. Te pierwsze możemy wykonywać przed treningiem biegowym lub w ramach treningu siÅ‚owego, te drugie przydadzÄ… siÄ™ po treningu lub – odpukać – gdy już nawiedzi nas kontuzja. Dobrym rozwiÄ…zaniem bÄ™dzie także ich poÅ‚Ä…czenie w jednÄ… sesjÄ™ siÅ‚owo-rozciÄ…gajÄ…cÄ… dla stóp, choć pewnie niewielu znajdzie na to czas. PodziaÅ‚ jest oczywiÅ›cie uproszczeniem i prÄ™dko zauważycie, że część ćwiczeÅ„ pasuje do obu grup. PójdÄ™ boso? Najlepszym ćwiczeniem dla naszych stóp jest oczywiÅ›cie chodzenie na bosaka w ciÄ…gu dnia. Bose spacery pozwoliÅ‚yby nam wzmocnić mięśnie stóp, rozciÄ…gnąć je, a przy okazji wymasować na wszelkich możliwych powierzchniach. Niestety, z wielu powodów jest to rozwiÄ…zanie niemożliwe do zrealizowania dla wiÄ™kszoÅ›ci z nas – chodzenie boso po betonie może być niebezpieczne, przyjÅ›cie boso do pracy może okazać siÄ™ naszÄ… ostatniÄ… wizytÄ… w tym miejscu, a na dyskoteki nie wpuszczajÄ… nawet w sportowym obuwiu, a co dopiero na bosych stopach! Niemniej, gdy tylko jest taka możliwość (wyjazd na majówkÄ™, wakacje), polecam chodzić na boso po trawie, piasku i innych miÄ™kkich nawierzchniach. Poza tymi przypadkami pozostaje nam siÄ™ skupić na ćwiczeniach domowych, a tych nie brakuje. Ćwiczenia wzmacniajÄ…ce: 1. Zwijanie rÄ™cznika Klasyka. Ćwiczenie polecane zazwyczaj mÅ‚odzieży, by wyleczyć problem pÅ‚askostopia, może stać siÄ™ naszym głównym sprzymierzeÅ„cem przy wzmacnianiu mięśni stóp. Przy okazji jego wykonanie możliwe jest także w pozycji siedzÄ…cej, wiÄ™c możemy je wykonywać podczas codziennej pracy przed komputerem. Stajemy wyprostowani, przed sobÄ… rozwijamy niewielki rÄ™cznik lub Å›cierkÄ™. JednÄ… ze stóp kÅ‚adziemy na rÄ™czniku i poruszajÄ…c palcami zwijamy rÄ™cznik pod stopÄ™. Pracujemy okoÅ‚o 30 sekund jednÄ… stopÄ…, po czym wykonujemy trening drugÄ…. Bardzo ważne jest, by pracować w peÅ‚nym zakresie ruchu palców – prostujemy palce możliwie jak najmocniej, a podczas ruchu zwijania mocno kurczymy. Podobny charakter może może mieć – również znane z dzieciÅ„stwa – przenoszenie woreczka wypeÅ‚nionego granulkami (można taki wykonać wÅ‚asnorÄ™cznie) lub kostek do gry. 2. WspiÄ™cia na palce To jedno z niewielu ćwiczeÅ„ wzmacniajÄ…cych stopy, które biegacze regularnie wykonujÄ…, choć trzeba zaznaczyć, że głównie z uwagi na mięśnie Å‚ydek, a nie stóp. W pozycji stojÄ…cej, z nogami rozstawionymi na szerokość ramion, powoli unosimy ciaÅ‚o, wspinajÄ…c siÄ™ jak najwyżej na palce. Pozostajemy w tej pozycji przez chwilÄ™, po czym wracamy do pozycji wyjÅ›ciowej. SzczególnÄ… uwagÄ™ należy poÅ›wiÄ™cić temu, by każdy ruch unoszenia wykonywany byÅ‚ do kresu możliwoÅ›ci. Wykonujemy okoÅ‚o 20 powtórzeÅ„. To ćwiczenie pozwoli nam dobrze rozgrzać stopy, dziÄ™ki czemu ćwiczenia rozciÄ…gajÄ…ce bÄ™dÄ… bezpieczniejsze. Powinno być także jednym z fundamentów rozgrzewki przed treningiem biegowym. W miarÄ™ zdobywania doÅ›wiadczenia można wykonywać wspiÄ™cia jednonóż z nogÄ… ustawionÄ… na podwyższeniu (np. na stepie do aerobiku, choć może to być jakikolwiek przedmiot o wysokoÅ›ci kilkunastu centymetrów). 3. Utrzymywanie równowagi na jednej nodze W tym przypadku również skupiamy siÄ™ na rozgrzaniu mięśni stóp, lecz wielkÄ… rolÄ™ bÄ™dÄ… peÅ‚nić także inne partie mięśniowe, które pozwalajÄ… nam utrzymać równowagÄ™ i stabilnÄ… pozycjÄ™. Dla poczÄ…tkujÄ…cych polecam ugiąć nogÄ™ uniesionÄ… przed siebie w kolanie i utrzymywać jÄ… przed sobÄ… okoÅ‚o 30 sekund. Taka pozycja może stanowić wyzwanie dla biegaczy, którzy do tej pory nie ćwiczyli stabilizacji. Dla bardziej zaawansowanych odpowiednia bÄ™dzie zmiana pozycji nogi uniesionej – można jÄ… przenosić na boki lub do tyÅ‚u, by zaskakiwać mięśnie utrzymujÄ…ce nas w równowadze. RozwiniÄ™ciem tego ćwiczenia może być utrzymywanie równowagi na jednej nodze na piÅ‚ce bosu lub innych urzÄ…dzeniach do ćwiczenia stabilizacji. 4. Podskoki na jednej nodze Gdy już rozgrzejemy stopy i Å‚ydki ćwiczeniami statycznymi, możemy przejść do tych bardziej dynamicznych. Jednym z najlepszych sÄ… – znane z dzieciÅ„stwa – podskoki na jednej nodze. Dla poczÄ…tkujÄ…cych bÄ™dzie to skakanie w miejscu przez okoÅ‚o 30 sekund, bardziej doÅ›wiadczeni mogÄ… spróbować skoków w różnych kierunkach – do przodu i do tyÅ‚u oraz na boki. ZnaczÄ…cym utrudnieniem, które polecam wyÅ‚Ä…cznie zaawansowanym, bÄ™dzie skakanie na jednej nodze po schodach. To ćwiczenie pozwoli nam zbudować siÅ‚Ä™, która zaprocentuje z czasem, poprawiajÄ…c nasze odbicie w kroku biegowym. By je urozmaicić, można wykorzystać skakankÄ™ i próbować treningów w różnych tempach i rytmach. 5. Chodzenie na palcach, piÄ™tach i krawÄ™dziach stóp Dobrym zakoÅ„czeniem mocnego akcentu w postaci podskoków na jednej nodze może być spacer na palcach, piÄ™tach oraz krawÄ™dziach stóp. OczywiÅ›cie nie wszystko naraz! Wyznaczmy kilkumetrowy odcinek prostej Å›cieżki i powoli przechadzajmy siÄ™ nim przez minutÄ™ na palcach, nastÄ™pnie kolejnÄ… minutÄ™ na piÄ™tach i w koÅ„cu na krawÄ™dziach stóp. W tym ćwiczeniu nie zależy nam na tempie, ale na rozluźnieniu mięśni, wiÄ™c nie powinniÅ›my siÄ™ spieszyć, ale celebrować każdy ruch. Z czasem możemy wydÅ‚użać czas wykonywania tego ć                Ćwiczenia rozciÄ…gajÄ…ce: 1. Rozwieranie palców stóp Stajemy w pozycji wyprostowanej, ze stopami rozÅ‚ożonymi na szerokość ramion. Rozwieramy palce stóp najmocniej jak możemy i wytrzymujemy chwilÄ™ w tej pozycji. NastÄ™pnie rozluźniamy stopy. Powtarzamy caÅ‚ość okoÅ‚o 20 razy. Ćwiczenie można wykonywać także na siedzÄ…co. Na zakoÅ„czenie tego ćwiczenia można dodatkowo rozewrzeć palce stóp przy pomocy dÅ‚oni. W tym celu siadamy na krzeÅ›le i jednÄ… z nóg opieramy kostkÄ… na kolanie drugiej nogi. Łapiemy stopÄ™ dÅ‚oniÄ… za podeszwÄ™ i wkÅ‚adamy palce dÅ‚oni pomiÄ™dzy palce stóp. Dla poczÄ…tkujÄ…cych wykonanie tego ćwiczenia może być niemal niemożliwe, ale z czasem nasze stopy rozciÄ…gnÄ… siÄ™ do tego stopnia, że nie powinno nam to sprawiać problemów. Gdy rozwieranie przestanie sprawiać nam problemy i bÄ™dziemy w stanie w peÅ‚ni rozciÄ…gnąć w ten sposób palce, możemy to ćwiczenie zmienić w typowo wzmacniajÄ…ce przez zaÅ‚ożenie na palce gumek do rozciÄ…gania. 2. Rolowanie stopy na piÅ‚ce Choć znajdziemy produkty dedykowane do tego rodzaju ćwiczeÅ„, to na dobry poczÄ…tek wystarczy nam zwykÅ‚a piÅ‚ka tenisowa, którÄ… kupimy za kilka zÅ‚otych. W pozycji stojÄ…cej umieszczamy jednÄ… ze stóp na piÅ‚ce leżącej na ziemi i rolujemy stopÄ™ wykonujÄ…c poczÄ…tkowo ruchy w przód i w tyÅ‚, a nastÄ™pnie ruchy okrężne. Zaczynamy wolno, by dobrze rozciÄ…gnąć mięśnie, nastÄ™pnie możemy przyspieszyć, by uzyskać efekt masażu. Ćwiczenie powinno trwać przynajmniej minutÄ™ dla każdej ze stóp. Urozmaiceniem tego ćwiczenia może być zmiana piÅ‚ki. WÅ›ród piÅ‚ek tenisowych możemy spróbować modeli twardszych albo przejść np. do piÅ‚ek baseballowych, niemal równych tenisowym, ale twardszych, lub golfowych, które sÄ… znacznie mniejsze i bardzo twarde. Ich stosowanie pomoże nam lepiej rozciÄ…gnąć i wymasować stopÄ™, choć może być bolesne dla poczÄ…tkujÄ…cych. Warto zaznaczyć, że to ćwiczenie możemy wykonywać na co dzieÅ„ także w miejscu pracy lub podczas zajęć na uczelni. Sam noszÄ™ przy sobie zarówno piÅ‚kÄ™ tenisowÄ…, jak i golfowÄ… i bardzo czÄ™sto masujÄ™ stopy podczas wykÅ‚adów na uczelni, na co nie znalazÅ‚bym czasu w ciÄ…gu dnia. 3. RozciÄ…ganie w oparciu o Å›cianÄ™ Jedno z najbardziej powszechnych ćwiczeÅ„ rozciÄ…gajÄ…cych Å‚ydki i Å›ciÄ™gna Achillesa możemy lekko zmodyfikować, by przy okazji rozciÄ…gnąć swoje stopy. W tym celu, zanim oprzemy siÄ™ rÄ™kami o Å›cianÄ™, podkÅ‚adamy pod stopÄ™ bÄ™dÄ…cÄ… w wypadzie rÄ™cznik (lub choćby książkÄ™), dziÄ™ki czemu palce tej stopy bÄ™dÄ… podczas caÅ‚ego ćwiczenia uniesione. Warto przy tym pamiÄ™tać, że noga bÄ™dÄ…ca w wypadzie powinna być lekko zgiÄ™ta w kolanie. PozycjÄ™ utrzymujemy okoÅ‚o 30 sekund i zmieniamy nogÄ™. 4. Unoszenie dÅ‚oniÄ… palucha i reszty palców na zmianÄ™ Schylamy siÄ™ w kierunku jednej ze stóp i chwytamy dÅ‚oniÄ… paluch. DrugÄ… rÄ™kÄ… przytrzymujemy pozostaÅ‚e palce stopy i unosimy palucha do momentu maksymalnego rozciÄ…gniÄ™cia. Utrzymujemy tÄ™ pozycjÄ™ przez okoÅ‚o 30 sekund, po czym zamieniamy rozciÄ…gane partie i przytrzymujÄ…c palucha przy ziemi, naciÄ…gamy pozostaÅ‚e palce drugÄ… rÄ™kÄ…. Ćwiczenie wykonujemy dla obu stóp. 5. Siad na stopach Ostatnie z proponowanych ćwiczeÅ„ również należy do kategorii „wygodnych”, które możemy wykonywać na co dzieÅ„, przy okazji innych czynnoÅ›ci (np. czytania książki, oglÄ…dania telewizji itp.). KlÄ™czÄ…c na obu kolanach, ustawiamy stopy na palcach, które mocno podwijamy. NastÄ™pnie schodzimy nisko, by ostatecznie usiąść na piÄ™tach. PowinniÅ›my poczuć jak rozciÄ…gajÄ… siÄ™ nasze stopy. W takiej pozycji siedzimy przynajmniej 30 sekund, a górniej granicy nie sposób ustalić. DrugÄ… wersjÄ… siadu, którÄ… powinniÅ›my stosować na zmianÄ™ z wyżej opisanÄ…, jest siad na stopach uÅ‚ożonych grzbietami do podÅ‚ogi. To ćwiczenie pozwoli nam rozciÄ…gnąć także mięśnie czworogÅ‚owe ud i mięśnie piszczelowe. Podczas wykonywania obu siadów warto pamiÄ™tać o miÄ™kkiej podkÅ‚adce pod kolana, może to być zwykÅ‚a karimata, koc albo materac łóżka. Dość często spotykanym zjawiskiem u dzieci jest ułożenie stóp skierowanych do środka. Jeżeli dziecko krzywi stopę do środka podczas stawiania kroków, wówczas jest to oznaką nieprawidłowego chodzenia. W 3 roku życia możemy to nazwać fizjologią. 71582 odsłony chat_bubble_outline 0 komentarzy 05/10/14 Ustawienie stóp do wewnątrz Dość często spotykanym zjawiskiem u dzieci jest ułożenie stóp skierowanych do środka. W momencie, gdy rodzice zauważą taki problem szukają informacji w Internecie, gdzie czytają na temat odpowiedniego obuwia, które mogłoby pomóc przy poprawie ustawienia stopy. Czy jest to faktycznie problem, a jeżeli tak to czego dotyczy? Dlaczego dziecko stawia stopy do wewnątrz? Dzieci, u których zauważymy ustawianie nagminne stopy do wewnątrz należy poddać dalszej szczegółowej obserwacji. Do tego celu polecamy rozebrać dziecko od pasa w dół do majteczek i poobserwować jak chodzi, biega, jak siedzi ze zgiętymi nogami (90 stopni w kolanach). Fizjologicznym zjawiskiem u dzieci, jest stawianie stópek lekko do środka. Z czasem zmienia się to w stronę zewnętrzną i u dorosłej osoby obserwujemy skierowanie stóp na zewnątrz. Jest to normalny, fizjologiczny proces, którym nie powinniśmy się zbytnio przejmować. Jednak, gdy nóżki naszego dziecka pozostaną w rotacji wewnętrznej lub będzie się ona powiększała, wtedy najlepiej udać się do lekarza bądź fizjoterapeuty, w celu sprawdzenia czy nie jest to nieprawidłowością. Szczególną uwagę należy zwrócić, gdy u naszego dziecka stwierdzono podejrzenia problemów neurorozwojowych. Problem rotacji stopy do wewnątrz może być spowodowany rotacją kości udowej, kości piszczelowej oraz stopy przywiedzeniowej. Aby scharakteryzować wymienione możliwości, fizjoterapeuta bądź lekarz przeprowadzą kilka prostych testów diagnostycznych. Buty ortopedyczne dla dziecka ze stopami zwróconymi do środka? Czy należy szukać w tym przypadku obuwia ortopedycznego? Oczywiście, że nie! Dziecko u którego zaobserwujemy powyższe zjawisko nie powinno nosić innego obuwia jak te, które pomoże mu w prawidłowym rozwoju, więc w takim wypadku decydujemy się na obuwie dziecięce profilaktyczne ze znaczkiem „Zdrowa Stopa”. Oczywiście, jeżeli wada ustawienia jest znaczna lub dodatkowo dziecko ma inne problemy takie jak: stopy końsko-szpotawe czy płasko-koślawe, to na zlecenie lekarza można takiemu dziecku wykonać indywidualne obuwie ortopedyczne. Jak to zauważyć? Czym charakteryzują się takie dzieci? Dzieci charakteryzujące się ustawieniem nóżek do wewnątrz bardzo lubią siadać w siadzie „żabkarskim” (nogi na zewnątrz, a pupa w środku, ewentualnie stopy zadarte na zewnątrz, siad z nogami w kształcie litery W, inaczej "siad nimfy"). Proponujemy, aby w tym przypadku zmienić nawyk siedzenia na siad po turecku (siad skrzyżny). Może zdarzyć się i tak, że chód związany ze stawianiem stópek do środka związany jest z noszeniem zbyt sztywnych bucików, które nie pozwalają na prawidłową pracę małych stópek dziecka. Niekiedy problem ustawienia stopy do wewnątrz może być związany z obniżeniem się łuku podłużnego stopy, a więc płaskostopiem podłużnym oraz koślawością pięty, ale taką możliwość można wykluczyć robiąc prosty test mokrej stopy na kartce papieru i obserwując ustawienie pięty, o czym pisaliśmy we wcześniejszych artykułach. Pytanie nadesłane do redakcji Witam. Moja 5-letnia córka ma wadę postawy, jej kostki wyginają się do środka. Lekarz pediatra twierdzi, że są to stopy płasko koślawe, rehabilitant, że to koślawość pięt, a ortopeda, że ma tendencję do koślawienia stawów skokowych. Czy te wszystkie nazwy oznaczają tę samą wadę? Dziecko nosi obuwie zabudowane ze sztywnym zapiętkiem i dodatkowo z wkładką ortopedyczną. Widoczne są postępy, gdyż nie układa już stóp do środka, ale dalej krzywi stawy skokowe. Czy w związku z tym mogę zapisać córkę na lekcje tańca lub baletu? Odpowiedział dr hab. med. Jerzy Sułko Oddział Ortopedyczno-Urazowy Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie Najkrótsza odpowiedź brzmi: tak. Te wszystkie określenia oznaczają to samo. Ale możemy omówić sprawę nieco bardziej szczegółowo. Stopa płaska to taka, w której brak jest sklepienia podłużnego, czyli "zagłębienia" od strony przyśrodkowej stopy. Stopa koślawa oznacza koślawe ustawienie pięty - czyli odchylenie w kierunku bocznym stopy. Jak to zwykle określają rodzice - "kostki wyginają się do środka". Zamieszczona fotografia przedstawia stopę płasko-koślawą ( Kolejne dwie fotografie przedstawiają brak sklepienia podłużnego, czyli jest to stopa płaska ( a kolejne przedstawia dobrze wykształcone sklepienie podłużne ( Co interesujące wiek tych dzieci jest taki sam i wynosi 4 lata. Stopa płasko-koślawa Stopa płaska Stopa prawidłowa Stopa płasko-koślawa jest normą u dzieci do 3. roku życia. Dopiero po 3. roku stopa zaczyna się kształtować, stopniowo wykształcając sklepienie podłużne i zmniejszając koślawość pięty. Jeśli postępów w kształtowaniu stopy nie widać, to można wspomóc kształtowanie się stopy, stosując wkładki unoszące przyśrodkowy brzeg stopy. W każdym takim przypadku zalecane są także buty z zapiętkiem, czyli takie, które utrzymują piętę w pozycji osiowej względem podudzia. Jeśli obserwujecie Państwo postępy w kształtowaniu stopy, to jest dobrze i spokojnie należy czekać na wykształcenie się prawidłowej stopy. Jeśli chodzi o aktywność dziecka, to jak najbardziej można córkę zapisać na lekcje tańca lub baletu. To najlepsze ćwiczenie dla stóp. Zachęcam! Pierwszy krok zawsze jest wypatrywany z niecierpliwością. Rodzice często głowią się nad tym, jak pomóc dziecku próbującemu nauczyć się chodzić. Tymczasem najważniejsza jest cierpliwość i odpowiednia motywacja! Pierwszy krok zawsze jest wypatrywany z niecierpliwością. Daje dziecku samodzielność, której z jednej strony trochę się obawiamy, z drugiej jednak stanowi ona bezcenną nagrodę za nasz wysiłek i dowód na to, że wszystko „idzie” w dobrym kierunku. Rodzice często głowią się nad tym, jak pomóc dziecku próbującemu nauczyć się chodzić. Tymczasem najważniejsza jest cierpliwość i… odpowiednia motywacja! Nauki chodzenia nie należy przyspieszać. Dziecko samo stanie na nogi, kiedy odpowiednio wzmocni mięśnie i poczuje się pewnie. Nadmierna gorliwość, taka jak podnoszenie go za rączki do pozycji pionowej i uporczywe zmuszanie go do wysiłku, mogą tylko zaszkodzić. Możemy jednak pomóc maluchowi rozwijać niektóre partie ciała, by łatwiej mu było podjąć samodzielne próby. Warto też rozbudzić jego ciekawość! Przeważnie to ona okazuje się najskuteczniejszym motorem do dziecko stanęło na własne nogi, musi przede wszystkim wzmocnić ręce. To na nich podpiera się i podciąga, próbując wstać. Dlatego na wczesnym etapie rozwoju ważne są ćwiczenia wspierające rozwój motoryki małej, takie jak obracanie różnych rzeczy w dłoniach, przerzucanie przedmiotów z jednej rączki do drugiej, ściskanie i głaskanie różnych powierzchni, wyciskanie płynów z opakowań. Także zabawy z piłeczką, dźwigniami i innymi elementami, które dziecko może wprawić w zachowania rzeczy o różnej ciężkości i stabilności pozwoli w przyszłości ocenić, czy nadają się one na podpórkę, czy może raczej stanowią przeszkodę. Niemowlę, które zaczyna siadać, możemy zachęcać do samodzielnego chwytania, umieszczając zabawki w zasięgu jego wzroku i rączek. Nie stresujmy się naturalnym odruchem łapania, dotykania i podgryzania wszystkiego, czego będzie w stanie dosięgnąć. To ważny etap. Powinniśmy tylko zadbać o wyeliminowanie niebezpiecznych przedmiotów z otoczenia ramion rozwijają się przy raczkowaniu. Zanim jednak maluch zacznie wędrować na czworaka, możemy delikatnie zachęcić go do tego np. unosząc jego bioderka do góry, kiedy zaczyna podpierać się na przedramionach podczas leżenia na brzuszku. Kiedy dziecko już swobodnie siedzi, możemy czasami sadzać je na piłce, by wzmacniać mięśnie brzucha. Tak jak mama na pilatesie odzyskuje sprawność, tak i maluch może się wiele nauczyć balansując na dmuchanej kuli. Także przekładanie bioder z lewej strony na prawą powinno spowodować, że dziecko siedząc na boku, zacznie podpierać się rączkami naprzemiennie, tym samym umacniając kontrolę nad utrzymaniem równowagi. Pamiętajmy jednak, żeby nie przesadzać z częstotliwością takich ćwiczeń. Maleństwo, które rośnie, potrzebuje dużo pierwsze próby podciągania, możemy odczuwać pokusę, by pociągnąć dziecko za rączki i pomóc mu wstać. Zdecydowanie lepiej będzie podeprzeć dłońmi jego pupę i delikatnie pokierować przenoszeniem ciężaru ciała z jednej strony na drugą. Łatwo to zrobić, przesuwając podtrzymywane bioderka na boki i delikatnie uginając dziecku kolanka. Bujanie się na zgiętych nóżkach również pomaga wypracowywać równowagę. Żeby w mózgu dziecka utrwalił się odruch przenoszenia ciężaru ciała tak, aby utrzymało się w pionie, nie należy zanadto go wyręczać. Można jednak subtelnie motywować dziecko do działania. Przede wszystkim ciesząc się z jego sukcesów, ale też na przykład kładąc interesującą zabawkę w niewielkiej odległości od niego, kiedy próbuje już chodzić bokiem, przy tym etapie szczególnie ważne jest zabezpieczenie otoczenia – starajmy się wyeliminować pokusy takie jak zwisający kabel, który może skojarzyć się z wygodną do podciągania lianą, albo niestabilne, chybotliwe krzesła. Warto natomiast pomyśleć o zorganizowaniu zabawki, która będzie dobrym oparciem dla malucha i pomoże mu bezstresowo przejść ten ważny etap!Interaktywny chodzik Zebra wspomaga dzieci w nauce chodzenia przez cały okres jej trwania. Zabawka nadaje się dla dzieci już od szóstego miesiąca życia, a potem „rośnie” razem z nimi. Nadaje się zarówno do zabawy na siedząco, jak i na stojąco. W trybie siedzącym dziecko może bawić się ukrytymi piłkami, grzechotkami i mini-grami. Po każdym ruchu zabawka zachęca do wspólnych podróży – śpiewając i, niczym zawodowa cheerleaderka, skandując bojowe okrzyki. Zebra to także zaufana guwernantka – bardzo rytmicznie wyśpiewuje alfabet i kolejność cyferek. Przyciski znajdują się na różnych wysokościach. Skłania to dzieci do podnoszenia się i sięgania wyżej położonych, kolorowych modułów. Jeśli zdecydujemy się na chodzik, najlepiej zaopatrzyć się w taki, podobny do Zebry, czyli oparty na czterech kołach i stabilny, aby młodzi adepci sztuki chodzenia mogą podchodzić do niego z różnych stron i opierać się o niego pod najbardziej wyszukanymi kątami. W przeciwieństwie do nieatestowanych taboretów i półek z książkami solidny chodzik nie powinien się wywrócić. Pamiętajmy jednak, że powinien służyć bardziej do zabawy, rozbudzania ciekawości i ewentualnie podnoszenia morale – najlepiej będzie, jeśli dziecko nauczy się stawać na nóżkach małego dziecka dumnie i bez potknięć maszerującego przez salon, śpiewnie recytującego przy tym alfabet, robi wrażenie, ale prawdziwie bezcenna jest swoboda i pewność siebie, jaką odczuwa dziecko, które odniosło swój pierwszy życiowy sukces. fot. Adobe Stock Nauka chodzenia to jeden z kamieni milowych rozwoju dziecka. Wyczekiwana umiejętność może też przysporzyć zmartwień, czy dziecko prawidłowo stawia kroki. Na skróty: Początki chodzenia Chodzenie na palcach Płaskie stopy Stawianie stóp na zewnątrz Krzywe nóżki Stopy do środka Powody do niepokoju Początki chodzenia Chód małego dziecka daleko odbiega od sposobu poruszania się dorosłych. Nie przeraź się chwiejną postawą i kiepskim wrażeniem pionizacji, tym bardziej pierwsze stawiane kroki będą niezgrabne. Maluch chodzi najczęściej na szerokiej podstawie z pochyloną do przodu miednicą. Brzuch i pośladki są wypięte, ręce sztywnieją, by utrzymać ciało w tej pozycji. Kroki są krótkie, niepewne, chód chwiejny. Maluch stawia stopę płasko na podłożu z obciążeniem palców: to one jako pierwsze stykają się z podłożem, nie pięta. 1. Dziecko chodzi na palcach Bywa, że dziecko chodzi jak baletnica. Niektórym maluchom tak jest wygodnie stawiać pierwsze kroki. W połowie 2. roku życia dziecko opanuje normalny sposób stawiania stóp od pięty. Dziecko próbuje dogonić swój środek ciężkości lub nabywa taką umiejętność w... chodziku. Podobnie jest z trzymaniem rąk dziecka w górze, by ułatwić mu stawianie kroków. To powoduje, że ciało malucha pochyla się do przodu, a w efekcie malec dłużej będzie chodził na placach. Nasza rada: Jeśli dziecko po kilku miesiącach chodzenia na palcach nie chce z tego zrezygnować i nie potrafi stanąć na całych stopach, porozmawiaj o tym z lekarzem. Może to być związane z niepełnym wydłużeniem mięśnia biodrowo-lędźwiowego. fot. Adobe Stock 2. Dziecko ma płaskie stópki We wczesnym dzieciństwie płaskostopie jest normą. Kości i stawy są jeszcze bardzo giętkie, a mięśnie wzmacniające je jeszcze nierozwinięte. Maluch musi dużo chodzić, by je wytrenować. Ciężar ciała dziecka sprawia zaś, że łuk stopy spłaszcza się i jest niewidoczny. Koło 5. roku życia stopa nabierze innych kształtów, wtedy przyśrodkowy brzeg stopy będzie bardziej uniesiony. Teraz, kiedy dziecko jest na początku chodzenia, jego stopa potrzebuje dużej stabilizacji i dlatego wydaje się być płaska i masywna. Nasza rada: Nie denerwuj się, bo płaskostopie w pierwszych 3 latach życia dziecka jest całkiem normalne. Czekając na prawidłowe wysklepienie się stópki nie ulegaj pokusie, by sprawić mu ortopedyczne buty. Pozwól biegać boso, ale tylko po miękkim podłożu. 3. Dziecko stawia nóżki na zewnątrz Kaczkowaty chód u dziecka jest normalny. Stawiając stópki na zewnątrz, maluchowi łatwiej jest utrzymać równowagę. Takie ustawienie pomaga też wyrównać szpotawość kolan (łukowate wygięcie na zewnątrz). Między 2. a 3. rokiem życia niektóre dzieci mogą stawiać stopy do wewnątrz. Nasza rada Nie niepokój się – gdy malec nabierze wprawy w chodzeniu, będzie stawiać nóżki prosto. Zawsze możesz poprosić ortopedę, by ocenił chód malca. fot. Adobe Stock 4. Dziecko ma krzywe nóżki Łukowato wygięte nóżki (ze szparą między kolanami) ma większość dzieci zaczynających chodzić. Jeśli smyk ma urozmaiconą dietę obfitującą w witaminę D, szpotawość kolan jest częścią normalnego rozwoju, a nie objawem krzywicy. Do 2. urodzin kolanka powinny się wyprostować. Nasza rada: Jeśli wygięcie nóżek jest niesymetryczne, utrudnia chodzenie albo pogłębia się po skończeniu przez dziecko 2 lat, zgłoście się do lekarza. 5. Dziecko stawia stopy do środka Jeśli malec dopiero zaczął chodzić, nie wymaga to jeszcze interwencji lekarza. Niewielka liczba dzieci (8–9%) stawia stopy do wewnątrz aż do wieku dorosłego. Jeśli nie powoduje to trudności z chodzeniem czy bólu stóp, nie jest groźne. Nasza rada: Idź do lekarza, jeśli w ciągu kilku miesięcy ustawienie stópek się nie zmieni lub utrudnia chodzenie, a także gdy w czasie spoczynku palce stóp nie są skierowane na wprost lub oglądane od spodu mają kształt półksiężyca (do wewnątrz). Parametry chodu rozwijają się i zmieniają aż do 7 roku życia dziecka. Nigdy nie kupuj wkładek czy butów ortopedycznych „na zaś”, bo wydaje ci się, że to ułatwi dziecku chodzenie. Najważniejszy jest prawidłowy dobór obuwia oraz pozwalanie stopom na pełne doświadczanie podłoża, czyli chodzenie boso. fot. Adobe Stock Co może niepokoić wstawanie z klęku jedną nogą - zawsze z tej samej nóżki, chodzenie bokiem wyłącznie w jednym kierunku, koślawe ustawienie jednej lub obydwóch stópek, przeprosty w kolanach, brak umiejętności obciążania całej stópki, długotrwałe utrzymywanie się przodopochylenia miednicy, usztywnione nóżki i/lub rączki oraz chód z nadmiernym kołysaniem się na boki, utrzymujące się zaciskanie paluszków stóp podczas chodu. Zobacz polecane obuwie dla dzieci na jesień: Czytaj także: Jak wesprzeć dziecko w nauce chodzeniaIle powinien ważyć twój maluch? Sprawdź

dziecko krzywi stopę do środka cwiczenia